Verslag Pilot Inclusieve buurt Wyck
In dit verslag beschrijft Maastricht voor Iedereen op welke wijze zij inhoud heeft gegeven aan de pilot ‘de Inclusieve wijk Wyck’. We beschrijven als eerste de uitgangspunten, de invulling en de resultaten die we verwachten te bereiken. Vervolgens beschrijven we de activiteiten die we hebben ondernomen en de resultaten die we hebben bereikt. Tenslotte beschrijven we de kosten die we hiervoor hebben gemaakt.
De aanleiding
De gemeente Maastricht investeert in een inclusieve buurt. Dat is een buurt waarin mensen met een beperking zoveel mogelijk kunnen deelnemen aan activiteiten in de buurt. Het huidige aanbod aan buurtvoorzieningen moet daarom toegankelijker worden. En het is van belang dat de kennis over en bewustzijn van inclusiviteit groeit en buurtbewoners zelf gaan werken aan een inclusieve buurt. Wyck is één van de twee buurten waar de gemeente investeert in het realiseren van deze inclusieve buurt.
De opdracht
Maastricht voor Iedereen neemt het voortouw om de pilot in Wyck in te vullen. Het vormgeven van een inclusieve wijk moet vooral gebeuren op initiatief van onderaf. Het is daarom dat we gaan werken aan een strategie om van onderop de informele zorg in de wijk voor mensen met een beperking te versterken. We gaan inventariseren waar de wensen en behoeften liggen van de inwoners van Wyck met een beperking. Denk aan zaken als vrijetijdsbesteding, boodschappen doen, samen activiteiten ondernemen, etc. We gaan eveneens kijken naar de toegankelijkheid van de wijk, waar liggen knelpunten waardoor inwoners van de wijk belemmerd worden om overal waar ze willen, te komen. We gaan vooral ook in beeld brengen wat er allemaal al gebeurt en zorgen dat de inwoners van Wyck daarvan weet hebben, zodat ze deel kunnen nemen als ze dat willen. Ook zullen we toewerken naar een vergroting van de kennis over wat het betekent om een beperking te hebben en hoe hiermee om te gaan. En we gaan de inwoners bij elkaar brengen.
Het doel
Het hoofddoel van de pilot is het vergroten van de toegankelijkheid en het meedoen van inwoners met een beperking van de wijk Wyck.
Voor wie doen we het
We doen het voor de inwoners van Wyck met een beperking. Denk aan de inwoners die niet of niet goed kunnen lopen en bewoners die niet of niet goed kunnen horen of zien. Denk aan de inwoners van Wyck die moeite hebben met lezen en de dingen begrijpen of die moeite hebben in de sociale omgang met anderen. En denk aan alle andere inwoners die om welke reden dan ook beperkt zijn in wat ze kunnen en durven en daardoor hinder ondervinden in ‘het meedoen in de wijk’. We doen het zeker ook voor de valide wijkbewoners, we willen het potentieel aan vermogen om te helpen, solidair te zijn en samen op te trekken met mensen met een beperking, aanboren, versterken en uitbouwen.
Met wie gaan we het doen
We gaan het vooral samen doen. Samen met het bestaande buurtnetwerk, zorginstellingen, vrijwilligersorganisaties en betrokken burgers gaan we aan de slag. Concreet vormen we vooralsnog een werkgroep bestaande uit Coöperatie the Masters Services & Care, Buurtnetwerk Ceramique, buurtnetwerk Maartenspoort, Trajekt, Humanitas, Sociaal team Centrum, Levanto, Serve the City, Match Maastricht, Martinushuis Turennestraat en vijf buurtbewoners. We gaan deze verder uitbreiden, zodat alle partijen die een rol kunnen spelen, actief betrokken worden.
Wat gaan we concreet doen
In grote lijnen onderscheiden we zes programma lijnen.
1 Bevorderen en versterken van Inclusie en Participatie
We, de samenwerkende partijen, willen door het opdoen van ervaringen in kaart brengen waar de grootste zorgen zitten en waar de wensen en behoeften liggen van de buurtbewoners. Op buurtniveau. Een inclusieve wijk kun je alleen maar ontwikkelen met buurtbewoners. We gaan ervan uit dat de koppeling van mensen met een beperking, waaronder ook mensen die lijden aan eenzaamheid, aan medeburgers in de wijk een proces is dat tijd nodig heeft en vaak loopt via mond tot mond contacten en deelname aan specifieke activiteiten. Het moet groeien.
We gaan daarom in kaart brengen wat er al gebeurt in de wijk om daarop te kunnen inspelen en daarmee elkaar te versterken. Het gaat vooral om het in kaart brengen van bestaande activiteiten in de wijk. Hiervoor voeren we gesprekken met wijkbewoners en met de partijen die in de wijk actief zijn. Op basis van de gesprekken die nog volgen en de inbreng van de deelnemers maken we keuze welke zaken aangepakt en uitgevoerd gaan worden. En we willen de samenwerking realiseren tussen de formele en informele zorg. We gaan op zoek naar relevante hulpbronnen, stakeholders en samenwerkingspartners.
2 Communicatie : hoe communiceren we wat we doen en waarom
In de uitvoering van activiteiten zullen we leren hoe we het beste kunnen communiceren in de wijk en welke activiteiten aanslaan en leiden tot bewustwording en verandering van gedrag. Vervolgens gaan we communiceren en zorgen dat de buurtbewoners bekend worden met de activiteiten en mogelijkheden die er zijn in de wijk. We gaan mensen samenbrengen en samen oplossingen bedenken om elkaar niet uit te sluiten maar in te sluiten. We willen de pilot breed ontwikkelen en daarbij gaat het om zichtbare en niet zichtbare beperkingen en ook eenzame ouderen.
3 Door activiteiten Bevorderen Ontmoeting en contact
We, de samenwerkende partijen hebben afgesproken om heel gericht 30 buurtbewoners te gaan uitnodigen om gezamenlijk een lunch te nuttigen onder de titel “Ik nodig je uit”. We willen rekening houden met de ervaringen elders, dat het vooral gaat om individueel maatwerk. We doen dat om de interactie tussen de buurtbewoners te bevorderen, met name ook de interactie tussen die buurtbewoners die behoefte hebben aan contact en dat nu niet of vrijwel niet hebben.
4 Aandacht voor het verbeteren van de toegankelijkheid in de wijk
We gaan, samen met Samen Onbeperkt en anderen in de wijk, de obstakelplekken in de wijk in beeld brengen. We willen ook het gesprek aangaan met de kwetsbare ouderen en de buurtbewoners met een beperking wat hen belemmert om te participeren. Dan gaan we samen oplossingen aandragen. Zodat we de toegankelijkheid in de buurt verbeteren en de maatschappelijke participatie van mensen met een beperking waaronder ook kwetsbare ouderen verbeteren.
5 Verbinden
Bestaande organisaties organiseren al vaak activiteiten voor en met de buurt. We willen gedurende deze pilot bekijken of we activiteiten aan elkaar kunnen verbinden. Zo is bijvoorbeeld Humanitas gestart met een maatjesproject rondom eenzaamheid. In het kader van hun project zoeken ze ook naar wijk-coördinatoren. Onze pilot wil zich graag verbinden met dit initiatief binnen Wyck en kijken hoe zich dit ontwikkelt, om er van te leren voor andere verbindingsactiviteiten.
6 Leerervaringen met de pilot
Het is een pilot, we willen vooral leren van alle ervaringen om te zorgen dat ‘dat wat succesvol heeft bijgedragen aan het dichterbij brengen van de inclusieve wijk’ ook in andere wijken kan plaatsvinden. Daarom evalueren we wat we doen. We leggen vast wat de beginsituatie is, wat we doen en wat we aan het eind hebben bereikt. We formuleren concrete doelen, deels aan het begin, deels tijdens e pilot omdat soms pas in een later stadium bekend is wat we precies gaan doen. Zodat we aan het einde van de pilot kunnen vaststellen wat er veranderd is bij winkels, horeca, andere organisaties in Wyck, en wat we hebben geleerd. Zo concreet en praktisch mogelijk, zodat anderen er mee aan de slag kunnen.
Wat hebben we gedaan en wat hebben we geleerd
Het project is officieel eind 2019 gestart. Voorafgaande aan de start, heeft een tweetal bijeenkomsten plaatsgevonden waaraan verschillende organisaties die actief zijn in Wyck hebben deelgenomen. Mede op basis van die bijeenkomsten is de pilot aangevraagd en, bij toekenning van de subsidiegelden, gestart.
Aan deze eerste twee bijeenkomsten namen de volgend partijen deel:
Coöperatie the Masters Service s& Care; Buurtnetwerk Ceramique; Buurtnetwerk Maartenspoort; Trajekt;
Humanitas; Sociaal team Centrum; Levanto; Serve the City; Match Maastricht; Martinushuis Ten vijf buurtbewoners.
Een eerste officiële projectbijeenkomst vindt plaats in januari 2020, waarbij naast MvI, diverse bewoners van met name het Bourgogneplein, twee studenten van de opleiding Ergotherapie van hogeschool Zuyd, en enkele vertegenwoordigende professionals van organisaties die betrokken zijn bij Wyck aanwezig zijn.
Waar in eerste instantie, naar aanleiding van twee eerdere bijeenkomsten, sprake was van een netwerk van organisaties die betrokken wilde zijn en worden, is er inmiddels een kleinere groep van betrokkenen. Trajekt komt weer aan tafel als er concrete activiteiten zijn, buurtnetwerk Ceramique vindt het project momenteel niet passen bij hun werkzaamheden en de coöperatie Services & Care is opgeheven sinds 1 januari 2020.
In deze eerste bijeenkomst worden de volgende behoeften, problemen of vragen aangekaart:
- Vervoersdienst opzetten
- Stalling scootmobielen en fietsen
- Kookgroep
- Samen lunchen
- Toegankelijkheid bekijken
- Invulling huiskamer
- Woonvorm voor ouderen
Naar aanleiding van deze inventarisatie worden de volgende concrete afspraken gemaakt, waarbij telkens enkele van de aanwezigen samen een projectgroepje vormen om de activiteit te organiseren:
- Er komt een kookgroep
- De vervoersdienst wordt opgepakt
- Samen lunchen, een sociale lunch wordt georganiseerd
- De huiskamerfunctie en ‘een goed gesprek’ wordt opgepakt
- De toegankelijkheid van de wijk wordt bekeken
Een volgend overleg wordt gepland voor begin maart.
En toen kwam Corona
Alle activiteiten zijn stopgezet, gedurende de gehele periode dat Corona ‘actief’ is geweest. Enkele activiteiten hebben desondanks plaatsgevonden. Er zijn twee sociale lunches georganiseerd. De eerste keer zijn er 35 bewoners uit de wijk aanwezig en de tweede keer 20 bewoners. Bij de uitnodiging is specifiek aandacht besteed aan het betrekken van mensen met een beperking uit de wijk. Dit met de slogan ‘ik nodig je uit!’.
MvI heeft aan de verschillende buurtplatforms gevraagd welke activiteiten samen opgepakt kunnen worden, waarbij de bewoners met een beperking sterk kunnen betrokken. En, als voor deze activiteiten extra financiering nodig zou zijn, vanwege het meer toegankelijk maken van de activiteit, kon hiervoor gebruik worden gemaakt van het budget Inclusieve Wijk, waarbij wel van tevoren hierover afspraken gemaakt dienden te worden.
- Het buurtplatform Ceramique gaf aan ‘dat ze het al doen’, dat wil zeggen dat ze al hun activiteiten al ‘inclusief’ organiseren. Op de vraag ‘of we van hun activiteiten mochten leren, zodat we deze ook aan andere buurtplatforms mochten doorgeven’, is nooit een antwoord gekomen, zelfs niet na herhaaldelijk vragen aan verschillende mensen binnen het platform en met verschillende vormen van benadering.
- Het buurtplatform Maartenspoort gaf al ‘al samen te eten’ bij de GGZ, die bij hen in de wijk gestationeerd is. Ook hebben ze het initiatief genomen tot het maken van een buurtbank-mozaïek, waaraan veel buurtbewoners hebben meegewerkt en welke ook is ervaren als een ‘samenbindende activiteit’. De grootste zorg van dit buurtplatform was een eigen huisvesting. Als deze eenmaal geregeld zou zijn, zouden ze allicht ook meer tijd kunnen besteden aan het betrekken van bewoners met een beperking uit de wijk.
- Het buurtplatform Bourgogneplein heeft tweemaal een sociale lunch georganiseerd, met ondersteuning van het budget van de inclusieve wijk, beide keren werd deze als succesvol ervaren.
- Het buurtplatform Wyck heeft op geen enkele benadering een signaal ‘van leven’ gegeven
Corona heeft de openbare activiteiten gedurende twee jaar beïnvloed. Om te kijken of we wellicht als MvI met een kleinere aanpak verder zouden kunnen, zijn individuele interviews gepland met de verschillende buurtnetwerken en buurtplatforms.
We hebben hen bevraagd naar hun activiteiten en dan per activiteit gevraagd naar hoe ze rekening houden met bewoners met een beperking, zie bijlage 1. Deze interviewronde leverde relatief weinig resultaten op. Belangrijkste reden hiervoor was dat deze vorm van concreetheid een stap te ver ging, ‘zo hadden ze er nog niet over nagedacht’. Het aanbieden om hierover mee te denken en hen te ondersteunen om open te staan voor deze bewoners en samen eens te kijken hoe deze bewoners te bereiken, bleek eveneens een stap te ver. Van belang is om te melden dat de wil er zeker, was, vanuit Maartenspoort en Bourgogneplein. Het probleem was ‘het kunnen’. De beschikbaarheid van de mensen om er mee aan de slag te gaan, bleek de belemmerende factor: er waren te weinig vrijwilligers die zo actief meewerkten.
Om nog een laatste poging te ondernemen om de mate van toegankelijkheid van de huidige activiteiten in Wyck te bekijken en te kijken hoe deze te optimaliseren, is een korte checklist ontwikkeld, die door bewoners van Wyck, die deelnemen aan de verschillende activiteiten, kunnen gebruiken. Zie hiervoor bijlage 2. Deze checklist wordt nu voorgelegd aan verschillende bewoners van Wyck, met de vraag of zij ‘ermee uit de voeten kunnen’. Als dat zo is, kan deze alsnog worden ingezet om actief te gebruiken.
Tenslotte
Alles bij elkaar, zijn we zeer enthousiast begonnen aan een traject dat, mede door Corona compleet anders is gelopen dan verwacht en gepland. Tegelijk kunnen we daar niet alles onder brengen. Het gebrek aan medewerking van de platforms van Ceramique en Wyck heeft ons verwonderd, wellicht dat anderen hen wel in beweging kunnen krijgen.
Wij hebben nog veel geld over, dat geld gaat nu terug naar de gemeente. We hopen van ganser harte dat onze ervaringen de gemeente niet remmen in hun enthousiasme om Maastricht meer inclusief te maken.
We verwachten dat een ‘wijkadviseur’, daadwerkelijk actief in de wijk, die vanuit een betaalde functie aan de slag gaat om de wijk meer inclusief te maken, veel meer kan bereiken. De doelen en activiteiten die we hebben beschreven in ons oorspronkelijke plan, blijven naar ons idee volledig overeind, alleen is het nodig dat hiervoor iemand structureel verantwoordelijk wordt gemaakt, én de back-up krijgt van de gemeente bij het onvoldoende meewerken van partijen die eveneens door de gemeente worden gefinancierd.
BIJLAGE 1
Vragen als leidraad:
- Wat doen jullie?
- Kort laten vertellen welke activiteiten ze doen.
Dan per activiteit de diepte in. Inleidende vragen: wat houdt de activiteit precies in, kort gezegd. Voor welke doelgroep? Op gang helpen welke doelgroep het is, zo concreet mogelijk. Frequentie en bereik in aantallen per keer.
De volgende vragen gaan over het stukje inclusief. Kunnen jullie hier iets over vertellen, hoe jullie dat aanpakken? Wat voor beperkingen ervaren deze mensen en hoe spelen jullie daarop in?
Checklist voor interviewer:
- De uitnodiging
- De locatie
- De weg ernaartoe
- De activiteit zelf
- De begeleiding van degenen die dat nodig hebben
- De uitgankelijkheid
- De weg terug naar huis
- De bezoeker kan niet of niet goed horen
- De bezoeker kan niet of niet goed zien
- De bezoeker is rolstoelgebruiker, of is slecht ter been
- De bezoeker kan niet of niet zo goed dingen begrijpen
- De bezoeker is drukker dan de mensen om hem heen
- De bezoeker heeft specifiek moeite met lezen of met rekenen
- De bezoeker is onhandig in de sociale omgang met anderen
- De bezoeker heeft een beperkte arm- en handfunctie
BIJLAGE 2 CHECKLIST TOEGANKELIJKHEID
Lijstje om te checken of de toegankelijkheid goed is geregeld | Ja of Nee | Horen | Zien | Handen | Lopen | Begrijpen |
Als je aankomt | ||||||
Is er een invalidenparkeerplaats vlak bij de ingang van waar je moet zijn? | ü | |||||
Als je moet aanbellen | ||||||
Heeft de bel een verlichting? | ü | |||||
Als je naar binnen gaat en naar een ruimte toe gaat | ||||||
Staan er borden die aangeven waar je naar toe moet? | ü | |||||
Zo ja, zijn die borden duidelijk genoeg om te weten waar je naar toe moet gaan? | ||||||
Staan er verplaatsbare obstakels in de looproute, die de doorgang belemmeren? | ||||||
Is er een geleiding over de grond, die je kunt voelen met schoenen aan? | ||||||
Zijn er drempels, richels of randjes die hoger zijn dan de breedte van je duim? | ||||||
Als je naar een andere verdieping moet | ||||||
Is er een trap? | ||||||
Zit er, voordat de trap begint, noppen zodat je weet dat de trap iets verderop begint? | ||||||
Heeft iedere trede een herkenbare markering? | ||||||
Is er een trapleuning? | ||||||
Zijn alle treden even hoog en even diep? | ||||||
Is er een lift? | ||||||
Wordt er uitgesproken op welke verdieping je bent? | ||||||
Is er een helling? | ||||||
Kun je goed omhoog komen op die helling, als je een rollator hebt, of een rolstoel of gewoon slecht ter been? | ||||||
Is er een traplift? | ||||||
Kun je met een rollator, kleine rolstoel en grote rolstoel met die traplift? | ||||||
Als je onderweg knoppen moet bedienen, bijvoorbeeld bij de deur of in de lift | ||||||
Staat er duidelijk genoeg op die knoppen waar ze voor dienen? | ||||||
Kun je die knoppen goed voelen? | ||||||
Kun je voelen of horen dat je de knop hebt ingedrukt? | ||||||
Kun je alle knoppen goed bedienen? |
Lijstje om te checken of de toegankelijkheid goed is geregeld | Ja of Nee | Horen | Zien | Handen | Lopen | Begrijpen |
Als je door een deur moet | ||||||
Kun je met een rollator of rolstoel gemakkelijk door de deur? | ||||||
Kun je de deur zelf gemakkelijk open maken? | ||||||
Als iemand iets vertelt, aan jou of aan alle aanwezigen | ||||||
Let degene die de informatie geeft, op het vermijden van lange zinnen, moeilijke woorden en beeldspraken? | ||||||
Is er iemand van de organisatie die zorgt dat jij ook alles meekrijgt wat er wordt gezegd, als dat nodig is? | ||||||
Is er iemand van de organisatie die zorgt dat jij ook alles meekrijgt wat er op papier staat, als dat nodig is? | ||||||
Als er informatie op papier is, zijn de zinnen kort, de woorden gemakkelijk en worden beeldspraken vermeden? | ||||||
Is er een ringleiding of een infrarood installatie aanwezig? | ||||||
Als je even ondersteuning nodig hebt | ||||||
Is er iemand van de organisatie die jou kan ondersteunen als dat nodig is? | ||||||
Als je moet vluchten | ||||||
Is het brandalarm van alle kanten te zien in de ruimte waar je bent? | ||||||
Is het brandalarm van alle kanten te horen? | ||||||
Is de vluchtdeur vrij, kun je er doorheen met een rollator of rolstoel? | ||||||
Zit er een drempel in de vluchtroute die hoger is dan de breedte van je duim? | ||||||
Hulphond | ||||||
Mag de hulphond mee naar binnen? | ||||||
Als je naar de wc moet en je zit in een rolstoel | ||||||
Is die wc gemakkelijk te bereiken, met de rolstoel? | ||||||
Is deze wc ook in gebruik als wc? | ||||||
Zit er een alarm rondom alle muren? | ||||||
Als je aan tafel zit | ||||||
Kun je met een rolstoel onder de tafel? Dat kan als de tafel minstens 70 cm hoog is | ||||||
Als je zelf gebruik maakt van een of meer van de dingen die hier beschreven staan | ||||||
Geef een cijfer tussen 0 – 10 voor de algemene indruk die je hebt over hoe de organisatie met jou omgaat |
Leg uit waarom je dat cijfer geeft: |
Als je ergens bent, lijstje om te checken hoe het vluchten in het algemeen is geregeld | Ja | Nee | |
Is er een evacuatieplan? | |||
Voorziet het evacuatieplan in hulp aan mensen die ondersteuning nodig hebben? | |||
Hebben de bedrijfshulpverleners kennis over hoe ze die bezoekers ondersteunen bij het vluchten? | |||
Zijn er brandblussers op voor iedereen gemakkelijk bereikbare plaatsen? | |||
Zijn de vluchttrappen minimaal 1,30 meter breed? | |||
Zijn er op de vloer vluchtroutes aangeduid? | |||
Zijn er hulpmiddelen om bezoekers naar buiten te helpen? | Als ja, welke? |
Eerste Inclusieve buurtlunch groot succes.
Meer dan 30 buurtbewoners warenaanwezig bij de eerste inclusieve buurtlunch. Judith, mede initiatiefneemster en buurtbewoonster heet iedereen welkom en is blij dat zo veel buurtbewoners zijn gekomen. Ze vraagt iedereen naast iemand te gaan zitten die men nog niet kent. Ook vraagt ze aan iedereen de uitnodigingskaart met adresgegevens in te leveren.
Huup Peters geeft uitleg over de bedoeling van de pilot. Daarna vertelt Karin Martens van de gemeente waar de gemeente mee bezig is.
Onder het genot van koffie, soep en broodjes werd volop gesproken over zaken waar buurtbewoners zich aan storen in de wijk. In een vlot tempo werden de volgende knelpunten gesignaleerd.
Onbegaanbare stoepen door fietsen, en op sommige plaatsen door en een terras en fietsen waardoor je over moet steken wat weer gevaarlijke situaties oplevert.
Meerdere bewoners willen graag een mogelijkheid om hun scootmobiel en of elektrische fiets te kunnen stallen. Bij Centre Ceramique is een te steile helling en is het fietspad zo smal dat het gewoon gevaarlijk is. Terwijl ernaast een hele brede stoep aanwezig is.
De buurt vraagt zich af wat handhaving precies doet.
Er is een jeu de boules baantje, maar moet hersteld/opgeknapt worden. Hennie zal contact opnemen met Han Hoogma van de gemeente die hier over gaat.
Sommige knelpunten zijn al eerder en vaker gemeld. Maar er gebeurt niks. De aanwezigen willen dat er ook actie wordt ondernomen en dat er resultaten zichtbaar worden.
Er zou overleg moeten komen tussen een delegatie/vertegenwoordiging van de buurtbewoners met:
- ambtenaren die concreet zaken kunnen veranderen
- met het buurtplatfom midden om samen op te trekken
- met de bouwvereniging om stallingsmogelijkheden te bespreken
Op het eind van de bijeenkomst is gevraagd om commentaar te geven op deze eerste lunch bijeenkomst. Alle reacties onderstrepen het belang van elkaar leren kennen en het samen werken aan verbeteringen in de buurt. Het contact – zoals door deze lunch – wordt door iedereen als zeer waardevol onderschreven. Bijna iedereen wil dat dit vaker gaat plaats vinden.
Manifest van de Werkcoalitie: Bied mensen met een beperking bestaanszekerheid en werk!
/door maastrichtVINationale strategie om positie van mensen met een beperking flink te verbeteren
/door maastrichtVIOp 9 februari 2024 heeft het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in samenwerking met alle relevante ministeries de ‘Nationale strategie voor de implementatie van het VN-verdrag Handicap’ gepresenteerd. Het hoofddoel van deze strategie is het aanzienlijk verbeteren van de positie van mensen met een beperking.
De strategie streeft ernaar om tegen 2040 de positie van mensen met een beperking in lijn te brengen met de bepalingen van het VN-verdrag Handicap. Dit impliceert de ambitie om een samenleving te creëren waarin kinderen, jongeren en volwassenen met een beperking dezelfde kansen hebben als iedereen om actief deel te nemen aan de maatschappij en zich te ontplooien. De strategie omvat concrete doelstellingen die alle betrokken partijen gezamenlijk nastreven om deze gelijkheid te bereiken.
De eerste concrete stap in dit proces is het opstellen van een werkagenda met specifieke maatregelen ter verwezenlijking van de doelstellingen uit de strategie. Hierbij zullen ervaringsdeskundigen, belangenorganisaties en belanghebbenden uit het veld actief betrokken worden, zoals eerder het geval was bij de ontwikkeling van de strategie. De samenwerking met gemeenten blijft een cruciaal element in dit proces.
Vanwege de demissionaire status van het kabinet is het aan het volgende kabinet om de werkagenda bij de strategie vast te stellen en ermee aan de slag te gaan.
De implementatie van het VN-verdrag Handicap op Universiteit Maastricht
/door maastrichtVISinds de ondertekening van de intentieverklaring werkt Universiteit Maastricht op verschillende manieren aan inclusief onderwijs. Pamela Habibovic, Rector Magnificus, ging in 2023 in gesprek met studenten Carolina, John en Sjoerd en Disability Officer Sigrid Péters over wat er in de afgelopen jaren is verbeterd en wat nog beter moet. Ellen van Veen schoof namens ECIO aan en vat het gesprek samen in dit artikel.
Inclusie als kernwaarde van de universiteit
Habibovic: “Als universiteit proberen we zo inclusief mogelijk te zijn voor iedereen. Dat is een van onze kernwaarden. Dat is geen makkelijke opgave, maar we hebben sinds de ondertekening al wel stappen gezet.” Sjoerd was 3 jaar geleden bij het ondertekenmoment aanwezig en is nog steeds blij dat de universiteit dit heeft gedaan.
John vertelt hoe hij begrip en bewustzijn bij docenten probeert te creëren door altijd met hen in gesprek te gaan over waarom hij bepaalde voorzieningen nodig heeft. “Ik ben altijd heel open over mijn beperking. Niet alle studenten zijn dat graag. Ook studenten die niet over hun beperking willen vertellen, moeten gefaciliteerd worden door de universiteit om gelijke kansen te krijgen.” Volgens John is het daarom belangrijk dat de expertise binnen de afdeling Disability Support serieus genomen wordt en de verschillende lagen in de organisatie met elkaar samenwerken. Habibovic erkent dat er veel expertise en bevlogenheid is bij Disability Support om de universiteit inclusiever te maken. “De rest van de universiteit is ook verantwoordelijk om dit te realiseren.”
Verschillen tussen faculteiten
Carolina kaart aan dat ondanks dat de Disability Support centraal georganiseerd is, er veel verschillen zijn tussen faculteiten in bijvoorbeeld de mogelijke voorzieningen en de aanwezigheidsplicht bij lessen. Dit kan leiden tot ongelijkheid binnen de universiteit. Habibovic is zich hier bewust van. “Recentelijk is er een beleidsdocument gemaakt over Studeren met een functiebeperking voor 2023-2026. Het is een uitgebreid en goed doordacht document geworden. Hiermee gaan we langs alle faculteiten om te vragen welke uitdagingen zij zien bij het implementeren van het plan en hoe wij hierbij kunnen helpen.”
Toegankelijkheid van lesmateriaal
Medewerkers van de universiteit realiseren zich nog niet altijd dat een aanpassing voor een student soms het verschil maakt tussen wel of niet kunnen studeren. Zo is het voor Sjoerd belangrijk dat de literatuur van een vak ruim van te voren gecommuniceerd wordt, zodat hij de boeken bij Dedicon tijdig kan bestellen. Zij zorgen voor een digitaal toegankelijke versie. “Dat is een eeuwige worsteling geweest. Levertijd is twee maanden en in de zomer zelfs vier maanden. Als ik niet op tijd het materiaal bestel, dan kan ik het vak niet volgen. Bij mij is het altijd gelukt omdat ik assertief ben, maar er zijn geen richtlijnen voor wanneer docenten een literatuurlijst moeten delen.” Ook al is het bij Sjoerd altijd gelukt, dan nog zorgde de onzekerheid voor veel stress.
Verbeteringen in registratie voorzieningen en professionalisering medewerkers
Het valt Habibovic op dat er veelal een proactieve houding van studenten wordt gevraagd. “Wat zou voor jullie de ideale situatie zijn?” John stelt voor dat vakcoördinatoren en mentoren automatisch bericht krijgen als er studenten zijn met een voorziening. Dan weten studenten beter waar ze aan toe zijn en hoeven ze het zelf niet meer te delen. Sinds de ondertekening van de intentieverklaring worden toetsvoorzieningen in het administratiesysteem geregistreerd. Sjoerd merkt hier veel van. “Voorheen moest ik ieder blok mailen om te vragen om de toets op de juiste manier aan te leveren. Nu krijg ik een week voor de toets van het examenbureau een e-mail dat de toets wordt klaargezet. Dat is een enorme verbetering en scheelt mij veel stress.” “De volgende stap is om dit ook voor onderwijsvoorzieningen te regelen”, deelt Disability Officer Péters.
Volgens Carolina valt er ook veel te winnen met professionalisering van medewerkers, zoals studieadviseurs. Habibovic: “We hebben hierin al stappen gezet over onder andere digitaal toegankelijk lesmateriaal. We hebben de ambitie om trainingen over studeren met een functiebeperking op te nemen in het professionaliseringsaanbod.Het is ook belangrijk dat studieadviseurs weten wat hun verantwoordelijkheden zijn. Zo kunnen we de juiste verwachtingen bij zowel studieadviseurs als studenten scheppen.”
UnliMited-Students network
Na ondertekening van de intentieverklaring is het UnliMited-Students network opgericht. Dit is een gemeenschap van studenten met een beperking of chronische aandoening. Contact met medestudenten, die dezelfde ervaringen delen, helpt om je niet alleen te voelen. Carolina: “Het is fijn om gelijkgestemden te ontmoeten die je begrijpen.” Hier is het netwerk ook een campagne voor gestart: #YouDoNotHaveToExplainToUs. Het netwerk draagt zo niet alleen bij aan gemeenschapsvorming maar ook aan bewustwording binnen de universiteit. Carolina werkt als studentmedewerker voor het netwerk. “Ik ben persoonlijk heel trots op wat we het afgelopen jaar hebben bereikt en hoeveel we gegroeid zijn.”
“We hebben het veel gehad over wat nog niet goed gaat, maar we hebben al een lange weg afgelegd,” vindt John. Habibovic: “We zijn goed op weg, maar zijn er nog niet. We kunnen nog meer werken aan bewustwording. Ik zou willen dat iedereen zich verantwoordelijk voelt voor de inclusiviteit van de universiteit.”