Daan heeft hersenverlamming. Dat heet ook wel cerebrale parese. De term verlamming is verwarrend. De hersenen werken namelijk wel. Alleen kunnen de hersenen de spieren niet goed met elkaar laten samenwerken. Daan kan daardoor niet goed bewegen. Zijn spieren trekken te veel samen, of te weinig. En hij kan minder goed spreken.

Daan heeft zijn rolstoel elke minuut, elke dag nodig. Om te gaan uit eten, te genieten in het park, om naar zijn werk te gaan. Om mee te doen net als iedereen.

Wat zegt het VN Verdrag hierover

Iedereen moet veilig gebruik kunnen maken van het park. Van de paden en bruggen. De gemeente moet ervoor zorgen dat iedereen veilig door het park kan bewegen. Dat zijn ze verplicht vanuit de wet- en regelgeving. Bij de inrichting van het park is het nodig om met alle gebruikers rekening te houden.

Dat betekent dat iedereen, ook Daan, veilig de paden kan gebruiken. Zonder van de weg te raken. Zonder hindernissen tegen te komen. Zoals een trap. En dat duidelijk is waar je precies bent in het park. En hoe je de weg kunt vinden. Ook dat moet voor iedereen duidelijk zijn. 

Iedereen die naar een festival wil, moet dat kunnen doen. De weg naar het festival toe moet veilig zijn. En duidelijk. En binnen bij het festival natuurlijk ook. De paden, de doorgangen. En ook de wegwijzers en de informatie over het festival. De gemeente is niet de eigenaar van het festival. Maar de gemeente kan wel zorgen dat de eigenaar het festival goed regelt. Zodat iedereen welkom is. Lees hier meer over het VN verdrag.

Wat kun jij doen?

Er zijn verschillende dingen die je kunt doen. Kies hieronder een van de onderwerpen om erachter te komen hoe jij kan bijdragen aan de toegankelijkheid van Maastricht!